محسن علیزاده – روانشناس بالینی

چطور علاقه‌مند به روانشناسی شدم؟
سال‌ها پیش، وقتی هنوز وارد دنیای روانشناسی نشده بودم، در رشته برنامه‌نویسی فعالیت می‌کردم. اما سوالات عمیقی درباره ذهن و رفتار انسان‌ها ذهنم را مشغول کرده بود: چرا آدم‌ها فکر می‌کنند؟ مغز چگونه کار می‌کند؟ چرا اشتباه‌ها را چندبار تکرار می‌کنیم؟ این کنجکاوی باعث شد به طور اتفاقی کتاب «آسیب‌شناسی زندگی روزمره» فروید را بخوانم و دریچه جدیدی به دنیای روانشناسی باز شود. این تجربه، مسیر زندگی حرفه‌ای من را تغییر داد و به سمت روانشناسی کشید.

تحصیلات و تجربه عملی
سال ۱۳۹۱ وارد رشته روانشناسی شدم. دوره کارشناسی بیشتر نظری بود، ولی تلاش کردم با شرکت در کارگاه‌ها و کارآموزی‌های عملی، مهارت‌های بالینی خود را تقویت کنم. در سال ۱۳۹۵ در دوره کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه علوم پزشکی ایران پذیرفته شدم. این دوره بیشتر روی آموزش عملی و بالینی تمرکز داشت و فرصتی برای کسب مهارت‌های کاربردی درمانی فراهم کرد.

تمرکز تخصصی و رویکرد درمانی
یکی از حوزه‌های تخصصی من، اختلالات شخصیت، به ویژه اختلال شخصیت مرزی است. در پایان‌نامه‌ام روی این موضوع کار کردم و متوجه شدم رویکردهای شناختی–رفتاری (CBT) به تنهایی برای درمان این اختلالات کافی نیستند. بنابراین، به سمت طرحواره‌درمانی رفتم که ابزارهای کارآمدتری دارد.
رویکرد insight-oriented در روان‌درمانی، تمرکز اصلی‌اش بر افزایش خودآگاهی مراجع نسبت به افکار، احساسات و الگوهای ناخودآگاه است که رفتارها و تجربیات او را شکل می‌دهند. این نوع درمان به فرد کمک می‌کند تا ریشه‌های مشکلات خود را بشناسد و بفهمد چرا واکنش‌ها و رفتارهای خاصی را تکرار می‌کند. این آگاهی عمیق، پیش‌نیاز تغییر و رشد پایدار است.
اما صرف افزایش آگاهی کافی نیست؛ به همین دلیل در کار بالینی از تکنیک‌های تلفیقی استفاده می‌کنم که به تقویت ایگو، یعنی قدرت مدیریت تعارض‌های درونی و سازگاری با واقعیت، کمک می‌کنند. این تکنیک‌ها شامل مداخلاتی از طرحواره‌درمانی، شناختی-رفتاری، و روان‌پویشی است که متناسب با نیاز هر مراجع انتخاب می‌شوند.
اینگونه، درمان نه تنها به درک بهتر مشکلات منجر می‌شود، بلکه توانایی‌های روانی مراجع برای مقابله با چالش‌های زندگی و تنظیم هیجانات بهبود می‌یابد. این رویکرد تلفیقی امکان دستیابی به نتایج درمانی عمیق‌تر و پایدارتر را فراهم می‌کند.

پژوهش و آموزش
علاوه بر درمان، در زمینه پژوهش و آموزش نیز فعال هستم. مقالاتی درباره تاثیر رسانه‌های اجتماعی بر سلامت روان و اختلالات شخصیت منتشر کرده‌ام و در کارگاه‌ها و همایش‌های تخصصی شرکت و تدریس کرده‌ام تا دانش روز روانشناسی را در کار بالینی‌ام به کار ببرم.

نگرش و فلسفه کاری
باور دارم که هر فرد با ویژگی‌ها و تجربه‌های منحصر به فرد خود نیازمند رویکرد درمانی شخصی‌سازی شده است. انعطاف‌پذیری، پذیرش و احترام به تجربه فرد، شرط اساسی موفقیت در درمان است. هدف من ایجاد فضایی امن و حمایتگر است تا مراجعان با اطمینان کامل بتوانند دغدغه‌های خود را مطرح کنند و همراه هم به سوی بهبود حرکت کنیم.